.



تلویزیون این چند هفته اخیر با پخش بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی و پس از آن مسابقات لیگ جهانی والیبال و چام کنفدراسیون‌ها مخاطبین زیادی داشته است و به همین میزان نیز حاشیه‌های آن افزایش پیدا کرده است. این حاشیه‌ها بیشتر مربوط به پخش تصاویر بدون سانسور از تماشاگران بی‌حجاب ایرانی و خارجی در جریان مسابقات جام کنفدراسیون‌ها و بازی والیبال ایران و ایتالیا بوده است. ماجرای این تصاویر بی‌سانسور (شما بخوانید تصاویر ناهنجار و نامطلوب) با پخش خوشحالی خواننده مشهور شکیرا آغاز شد. همسر بازیکن تیم‌ملی اسپانیا سوژه خوبی برای کارگردان تلویزیونی برزیل بود و به همین دلیل نیز این کارگردان شادی‌های شکیرا از پیروزی اسپانیا را از دست نداد و به طبع آن کارگردان تلویزیون ایران نیز خواسته یا ناخواسته مردم را از این شادی محروم نکرد!



اما پس از این ماجرا، نوبت به بازی ایران و ایتالیا رسید، بازی به یادماندنی و فوق‌العاده‌ای که شیرمردان والیبال ایران ایتالیا را در خاک خود با نتیجه 3 بر یک شکست دادند. این بازی برای تمام بینندگان آن در ایران و ایتالیا یک نکته قابل توجه داشت، شادی تماشاگران بیشمار ایرانی حاضر در استادیوم. ایرانی‌های غیور و پرشور در این بازی آنچنان به تشویق تیم ملی کشورشان پرداختند که در انتهای بازیسرمربی ایتالیا هم گفت که احساس می‌کردیم که داریم در ایران بازی می‌کنیم. اما این تشویق‌های بی‌امان دردسرهایی را هم برای تلویزیون در پی داشت و با وجود پخش پی در پی تصاویر تکراری و صحنه‌های آهسته بازی (که بسیار از هیجان بازی کم می‌کرد) باز هم تصاویر بی‌حجاب این تماشاگران پخش شد.



پخش این تصاویر صدا و سیما را مجبور کرد که در بازی دوم ایران و ایتالیا دست به عصا راه برود و از مجری برنامه تلویزیون گرفته تا به صورت زیرنویس شکایت خود را از کارگردان هنری ایتایا اعلام کند، کارگردانی که پی در پی تصاویر ... ناهنجار و نامطلوب (البته برای تماشاگر ایرانی) پخش می‌کرد و کارگردان هنری ایران را مجبور می‌کرد تصاویر مطلوب تکراری و پرچم پرافتخار ایران را بازپخش و بازپخش کند.




اما از پخش تصاویر تکراری که بگذریم، تلویزیون یک عملکرد عجیب و غریب داشت که جای پرسش‌های بسیاری را باقی می‌گذاشت، این عملکرد عجیب پخش سرودهای ملی بعد از باخت دیشب ایران مقابل ایتالیا بود. البته باخت دیشب ایران، به معنای واقعی باخت نبود و اگر بخواهیم در مجموع دوبازی در نظر بگیریم ایران برنده اصلی این دو مسابقه است و این دو بازی غرور آفرین جای پخش سرودهای ملی را دارد اما پرسش اصلی اینجاست که چرا کارگردان محترم پس از برد نخست ایران مقابل ایتالیا که به مراتب شور و شوق و افتخار بیشتری داشت این سرودهای ملی را پخش نکرد؟ و حتا تهیه‌کننده محترم برنامه توپ و تور در واکنش به این سوال گفته بود که چه دلیلی دارد که پس از هر برد تیم ملی این سرودها پخش شود؟ حال باید پرسید که جناب تهیه‌کننده و کارگردان هنری محترم صدا و سیما، چه دلیلی دارد پس از باخت تیم ملی این سرودها پخش شود؟ مگر این هم یک بازی در جریان همین مسابقات پیشین نبود؟



برد ایران مقابل ایتالیا یک برد تاریخی و به معنای واقعی غرورآفرین بود و ای کاش از این به بعد هم مثل مسابقات فوتبال به بازی‌های ملی در رشته‌های دیگر نیز توجه شود. تلویزیون پس از برد تیم ملی فوتبال مقابل ضعیف‌ترین تیم‌های منطقه مثل قطر و بحرین و... سرود ملی پخش می‌کند اما ورزش‌های دیگر و پرافتخارتر کشورمان بی‌نصیب از هرگونه توجه باقی می‌ماند...